Sebastian Tucholski, Ekrany. Publiczna obrona dyplomu.

O tym wydarzeniu

Jak wyjaśnia Lev Manovich, klasyczny ekran to płaska, prostokątna powierzchnia, służąca do oglądania go z przodu, pełniąca rolę okna wiodącego do innej przestrzeni, która od naszego świata oddzielona jest ramą. Wraz z pojawieniem się renesansu, malarstwo przenosi się z fresków i mozaik na płaszczyznę płótna – coś, co według podanej przez Manovich’a definicji, można nazwać ekranem, który do dzisiaj zasadniczo się nie zmienił. Jego proporcje pozostały zbliżone do piętnastowiecznego malarstwa a oba sposoby wyświetlania obrazu przez monitor komputera odnoszą się do tradycji malarstwa. Mowa o formacie horyzontalnym, kojarzonym z pejzażem oraz formacie wertykalnym, kojarzonym z portretem.

„Ekrany” to malarstwo cyfrowe, czerpiące z tradycji malarstwa klasycznego. Każde dzieło powstaje analogicznie do powstawania tradycyjnego obrazu w malarstwie. Zaczyna się od pustego, na ogół białego płótna, a następnie wypełnia się jego przestrzeń kolorem za pomocą pociągnięć wirtualnego pędzla, który zostawia swój unikalny, cyfrowy ślad. Powstały obraz, mimo, że nie sposób odmówić mu bytowości – tak naprawdę nie istnieje. Jest abstrakcyjnym zapisem binarnym, odpowiednio interpretowanym i wyświetlanym przez ekran telewizora. Jego nieistniejącą fakturę stanowi pozostający w nieustannym ruchu, różnorodnie świecący zespół pikseli. Dzieła celowo nie zostały przeniesione na papier czy płótno, zostały w swojej wirtualnej przestrzeni, w której powstawały, bo tylko ta przestrzeń pozwala w pełni zaprezentować ich unikalny charakter. „Ekrany” nawiązują do tradycyjnego malarstwa ale nie starają się go imitować ani z nim konkurować. To po prostu kolejna technika malarska, powstała przy użyciu dostępnych technologii – zupełnie tak, jak malarstwo olejne w szesnastym wieku.

Część pisemna: Malarstwo w dobie sztuki nowych mediów
Opiekun pracy pisemnej: dr Katarzyna Lewandowska

Część artystyczna: Ekrany
Promotor pracy artystycznej: Prof. Maciej Świeszewski

Aneks: Bez tytułu
Opiekun aneksu : prof. Maria Targońska

Recenzent dyplomu: dr Małgorzata Jankowska